wat je al niet met je meedraagt
vooral de blunders lijken vers
met welke chromo-somen ben je gebouwd?
hoeveel anderen komen op jouw weg?

herinneringen komen en gaan en het geweten heeft nooit
zonder werk gezeten en als het vreemde pijnlijk rondgaat om
bekommerd elkaar aandacht te geven en in dialoog met weeënpijn
beken ik dat het vreemde betekenis krijgt als tijd 

de urgentie samen spannend vormt het nieuwe zorg
en surplus dat beschikbaar eigen is om het te doen
genieten en het de eerste keer echt wezenlijk
te doorleven en te benoemen als 
 
'mijn hart'